Daarvan herinner ik mij de heertjes van de Lubro bij de koffie. Ondanks alle nabesprekingen in huize Knol. De eerste dominee van één pepermunt.Įr waren collectes, dat heette toen de dienst der offeranden. Ik zou altijd volle kerken hebben want mijn preken zouden kort zijn. In die tijd had ik me voorgenomen dominee te worden. Die van drie preekten langer dan die van twee. Je had dominees van twee en drie pepermunten. Daar had de ordedienst regelmatig de handen flink aan vol. En de organist -Van der Hammen- graaide vaak flink in de toetsen.īoven zat veel jeugd. Het instrument van De Koff bezat een flink geluid. In die tijd heb ik mijn liefde voor het orgel opgedaan. Hij zat altijd rechts vooraan in de ouderlingenbank. Opa Knol was ouderling zolang als ik me kan herinneren. Ze werd geflankeerd door andere dames die elk behoorlijk naar eau de cologne geurden. Meestal zat ik op het rijtje van oma Knol. Wat stelen was begreep ik wel, maar het echtbreken heb ik lang verkeerd geïnterpreteerd. Vele malen heb ik de tien geboden horen voorlezen. In mijn jeugdjaren waren er elke zondag drie diensten. Lange banken, drie balkons en altijd vol. (Dit is de Hippolytuskerk in Hippolytushoef, niet de Zuiderkerk uit het verhaal.Įen grote kerk. Zij was op weg naar de hervormde Oranjekerk aan de Rijnlaan en ik op weg naar de gereformeerde Zuiderkerk aan het Ledig Erf aan de Tolsteegsingel. Het was tussen ons waarschijnlijk nooit iets geworden. 'Waarom ga je met je moeder?' dacht ik verwijtend. De juf van de Da Costa fröbelschool waar ik hopeloos verliefd op was. Vanaf ongeveer mijn vierde levensjaar was het raak.ĭat weet ik nog zo goed omdat ik gezeten op het voorzitje bij mijn vader op de fiets juf Kamperman zag lopen. Het kerkbezoek is me met de paplepel ingegoten.
0 kommentar(er)
